Mexico, een geweldig land!

De vorige keer had ik tijd om een berichtje te plaatsen omdat ik zelf ziek was, en dit keer is Marjolein niet lekker, dus hier het volgende bericht vanuit het prachtige Mexico!

Ondertussen zijn Marjolein en ik al aardig wat verder gereisd dan de vorige keer. We zijn toen nog één dag in Mexico City gebleven, waar we als echte touristen een tourbus hebben gepakt die ons door de stad heeft gereden. Aangezien we toch nog iets van de stad wilden zien, leek ons dit de beste optie. Ik moet zeggen dat de stad mij meeviel en dat er, naast alle oude en vervallen huizen, ook nog mooie gebouwen waren en ook nog wel het een en ander groen was. Daarnaast heb je niet het gevoel dat je in zo´n gigantische stad bent, waar gewoon 25 miljoen mensen wonen. ´s Avonds zijn we bij Marco in de auto gestapt en op weg naar Puebla gegaan. Na anderhalf uur rijden verlieten we eindelijk Mexico City en kregen we een gigantisch mooi uitzicht te zien over de hele stad. Echt geweldig al die lichtjes! Eenmaal bij zijn ouders kregen wij een warm onthaal. Zijn moeder ging gelijk aan het werk in de keuken en zijn vader overwelmde ons met allerlei vragen over Nederland.
De volgde dag zijn we wat gaan kijken in het dorpje van zijn ouders, die bleken dus niet in Puebla zelf te wonen. Daar hebben we een tempel met daarop een kerk gebouwd (door de spanjaarden) bekeken. Toen we terug kwamen waren ook de broer van Marco met vrouw en 3 jongetjes gearriveerd en hebben we heerlijk op de Mexicaanse manier gebarbequed. De grootste bezigheid leek wel het doodslaan van alle vliegen! Vervolgens hebben de mannen (Marco, zijn vader en zijn broer) zich op onze reis gestort, waarna naar zo´n 3 uur een hele route voor ons was uitgestippeld. En dan met name een veilige en met veel natuur en cultuur inbegrepen route! Alvast het één en ander bekeken op google en het leek Marjolein en mij helemaal geweldig.
De volgende dag heeft Marco ons afgezet bij de bus richting Veracruz en vanaf toen waren we echt aan onszelf overgeleverd. Eenmaal daar aangekomen een taxi genomen richting ons hotel, waar we door allerlei mannen volledig werden uitgelachen, waarschijnlijk door onze poging tot spaans spreken. In de taxi ook nog een poging gedaan, maar toch maar afgehaakt. In Veracruz hebben we twee nachten doorgebracht. Het weer zat ons helaas niet helemaal mee (maar daardoor niet voor niets onze poncho meegenomen), maar er was ook weinig te beleven en er hing geen fijne sfeer. De mannen waren erg gefixeerd op ons en daarnaast patrouilleerde de politie daar met grote bivakmuts op en een gigantisch pistool in de hand rond, wat je het gevoel gaf dat als je een verkeerde beweging maakte je werd neergeschoten. Dus de volgende dag weer de bus gepakt en nu richting Papantla. Hier was ook niet veel te beleven en we hadden ook niet echt een schoon hotel, maar de reden dat we hiernaartoe waren gereisd was El Tajin, de piramides. Gelukkig maakte dit de reis weer helemaal goed. Het was erg indrukwekkend, groot en allemaal nog in een goede staat. En het lag midden in de bergen en het was allemaal erg groen eromheen, erg mooi! Na dit gezien te hebben, besloten we dat we niet nog een nacht in Papantla of Veracruz wilden doorbrengen, waardoor we een lange reis tegemoet gingen. Eerst moesten we weer met de bus richting Veracruz en van daaruit zijn we doorgegaan naar Oaxaca (spreek uit als Wah-hah-kah). Om 6.00 uur kwamen we aan, waarna we direct naar ons hostel zijn gegaan. Deze bleek erg schoon en netjes, met de douches en toiletten tegenover onze kamer, ideaal! Eerst nog maar even een paar uurtjes geslapen en daarna rustig door het stadje rondgelopen. Het voelde hier gelijk erg prettig aan, mensen staren hier ook wel, maar niet op een vervelende manier, en tja, we vallen hier gewoon heel erg op met onze blonde haren en, zelfs ik!!, met onze lengte. Daarnaast deden de straten en de ´zocalo´, het stadsplein, ook erg gezellig aan, helemaal zoals wij Mexico hadden voorgesteld, dus we voelden ons gelijk thuis. Zaterdag en zondag hebben we de tijd genomen om het stadje eens goed te bekijken en daarnaast was het zondag independence day, dus dat wilden we ook niet missen. Maandag en dinsdag zijn we met twee verschillende touren mee geweest en hebben we de omgeving rond Oaxaca bekeken. Het hoogtepunt van maandag was Monte Alban, een historische stad die boven op een berg is gebouwd, erg mooi. Dinsdag zijn we langs de grootste boom (in omtrek) op aarde geweest, dit viel echter wat tegen doordat de boom op een plein stond en niet in een mooi bos. Verder zijn we langs de mezcal fabriek geweest, en hebben we weer een poging gedaan om het te drinken, en ik moet zeggen dat er deze keer een paar goede tussen zaten. Vervolgens nog langs Mitla, wat ook wat tegenviel en als laatst een waterval, wat eigenlijk geen waterval meer was. Hier was echter wel een gigantisch mooi uitzicht, wat dat dan wel weer goed maakte.
Vandaag zouden we eigenlijk richting puerto escondido (het strand) gaan, maar omdat Marjolein vanacht ziek is geworden blijven we nog een dagje langer hier, zodat ze wat kan uitzieken. Hopen dat we morgen wel de bus kunnen pakken, want één dag mezelf vermaken vind ik wel weer genoeg.
Hopelijk zijn jullie nu weer een beetje op de hoogte van onze reis. Voor foto´s moet je even op facebook kijken. Ik ga me nu bedenken of ik het lef heb om in mijn eentje ergens te gaan eten! Succes met jullie herfstweer in Nederland, wij hebben het hier zo´n beetje elke dag rond de 30 graden (met af en toe wel wat regen en onweer moet ik toegeven).

Liefs Margo